Soms is het prettig om vanuit een heel andere – dynamische – setting te reflecteren op wat je bezighoudt. Bijvoorbeeld door al wandelend aan de slag te gaan met een coachvraag. Bijzonder is dat de natuur en alles wat je verder buiten tegenkomt, een rol kan spelen bij het krijgen van nieuwe inzichten.
Stel je twijfelt over het nemen van een beslissing, je piekert je suf over een ‘ja’ of ‘nee’. Al wandelend kom je aan bij een t-splitsing. Deze leent zich perfect voor het onderzoeken van beide opties, want de ene richting kan symbool staan voor ‘ja’ en de andere richting voor ‘nee’. Je gaat beide richtingen een stukje bewandelen. Al doende kijk je om je heen en vallen je ineens allerlei dingen op. Zoals bomen die een beschermende haag vormen of juist een tak op de weg als symbool voor een obstakel. En je wordt je bewust van allerlei gevoelens, emoties en fysieke gewaarwordingen. Blijdschap, moedeloosheid, energie, weerstand, noem maar op. Je ervaart dat het bewandelen van de ene richting je een heel positief en stevig gevoel geeft, terwijl de andere richting juist beperkend en stroperig aanvoelt. Zo kom je tot de ontdekking welke keuze op dit moment de meest optimale voor je is.
Dit is één voorbeeld van hoe wandelcoaching je kan helpen. Maar ook bijvoorbeeld als je niet lekker in je vel zit, op zoek bent naar zingeving, naar meer balans of zelfvertrouwen kan het je weer op weg helpen. Ideaal als je het gevoel hebt dat je wel wat nieuwe invalshoeken kunt gebruiken. Vastgelopen bent. Niet in staat een knoop door te hakken. Gebrek aan perspectief. Behoefte aan overzicht. Aan inspiratie. Door op pad te gaan kom je letterlijk én figuurlijk weer in beweging. In je binnenwereld gaat het weer stromen. Hoe fijn is dat?!
